Οικολογία και Ευχαριστιακή χρήση του κόσμου
Με τέτοιο πνεύμα, ο άνθρωπος αισθάνεται μέσα στον κόσμο, ότι βρίσκεται μέσα στην δημιουργική αγάπη του Θεού.
Συν πάσι τοις αγίοις…
Αλλά η αγιότητα δεν πρέπει να θεωρηθεί σαν κάτι το άπιαστο και μακρινό. Η αγιότητα αποτελεί για τον χριστιανό φυσικό τρόπο υπάρξεως.
Χρόνος και Αιωνιότητα
H εισβολή του αιώνιου μέσα στον χρόνο, είναι ο καιρός της σωτηρίας, μαζί που έφθασε επιτέλους «το πλήρωμα του χρόνου».
«Ορθοδοξία ή βαρβαρότητα;»
Μπροστά σε τέτοιους κινδύνους για το μέλλον του ανθρώπου, η Ορθοδοξία, σαν λόγος και πράξη ζωής, αποτελεί μοναδική ελπίδα.
Πάσχα και πασχάλιος αμνός
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αναγγέλλει τον Ιησού ως τον «αμνόν του Θεού τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου».
Η Ωδή των Εσχάτων
Ἀναγνώρισα τόν πανάρχαιο χρησμό στό θρόϊσμα τοῦ ἱεροῦ δένδρου καί πορεύθηκα μέ τόλμη στόν τάφο.
Ἡ συμπαντική σύνθεση
Αὐτός ὁ κόσμος, κόκκινος στήν ἐκβολή τοῦ ποταμοῦ τοῦ φλέγοντος ἡλίου…
Η ωδή του πικρού ύδατος
Πικρό νερό, κάποιες φορές, νομίζω, πώς κυκλοφορεῖς στίς φλέβες τῶν ἀνθρώπων μαζί μέ μαῦρο, κατάμαυρο αἷμα!
Σκήτη Ἁγίας Ἄννης
Ὅλοι φοβόμαστε μή βρέξει κάποιο σούρουπο στήν ἔρημη ψυχή μας…
Το δάκρυ
Τόσο καθαρό νερό, ανόθευτο αγίασμα, και δεν έφθασε ν’ αποπλύνει τους ρύπους μου και να καθάρει την ψυχή μου.
Λογισμοί εἰκονομαχίας
Φοβήθηκα μήπως ἡ ὀμορφιά τῆς εἰκόνας Σου μέ γοητεύσει καί ἀποξενωθῶ ἀπό τό ἄρρητο κάλλος τοῦ προσώπου Σου.
Ο προσκυνητής
«…ἀπελεύθερος θά φθάσω στήν γῆ τήν ἀγαθή τῆς ἐπαγγελίας Σου […] νἀ εἰσέλθω στόν οἶκο Σου καί νά προσκυνήσω εἰς ναόν τόν Ἅγιόν Σου.»