Η πατρίδα της ψυχής μου «Ἡ ἀληθινή πατρίδα τῆς ψυχῆς μου δέν εἶναι τόπος […] ἡ ἀληθινή πατρίδα τῆς ψυχῆς μου εἶναι ἡ αγκάλη τοῦ Πατέρα…» 26 Σεπτεμβρίου 2017
Ἡ ὠδή τῆς μικρῆς φλόγας Ἕνα τόσο δά μικρό φωτάκι καί κρύβεις μέσα σου τή δύναμη μυριάδων ἡλίων… 28 Αυγούστου 2017
Συμπαντικό αἴνιγμα «δέν φθάνει ὁ χῶρος γιά νά χωρέσει τόν Ἀχώρητο, ἀκόμα καί ἡ αἰωνιότητα εἶναι μικρή μπροστά στήν αΐδιο παρουσία Σου» 21 Αυγούστου 2017
Πνευματική ἀνωριμότητα «Δέν ἔμαθα ἀκόμα να πετῶ μέ τούς ἀγγέλους στό δοξολογικό στερέωμα.» 3 Ιουλίου 2017
Χάθηκες μέσα στήν ἀτμίδα… «…προσπαθώντας νά ἐξηγήσεις τόν καπνό πού ἀνέβαινε ἀπ’ τό θυσιαστήριο σχηματίζοντας στόν οὐρανό ἄλυτα αἰνίγματα» 27 Ιουνίου 2017
Κατάσταση παραδόξου Ἡ ζωή μοῦ φανερώθηκε! Ὅμως δέν ἄντεξα … Εἶμαι ἕνα ἀκόμα θύμα τῆς ὑπαρξιακῆς ἀδράνειας. 13 Ιουνίου 2017
Ἡ Ὠδή τῆς Νηφάλιας Λίμνης «..ἀπόπλυνε μέ τό νερό σου βαπτισματικά τούς ρύπους τῆς ψυχῆς μου, γιά ν’ ἁπλωθεῖ ὁλόλευκη κατάντικρυ στόν ἄδυτο ἥλιο..» 6 Ιουνίου 2017
Καί πάλι φύγε… “Εἶσαι ὁ μέγας ἀπόβλητος ἀπ’ τή ζωή μας, persona non grata στήν πολιτεία μας…” 3 Μαΐου 2017