Αιωνίου τέλους σάλπισμα
Θα κατεβεί σαν άρχοντας, θα κατεβεί σαν λύκος να πάρει χρώμα και ζωή της μοναξιάς ο κήπος…
Ω της Αγάπης έκσταση
Σε ακούω να μου ψυθιρίζεις θυμίζοντάς μου πως Εσύ ο φίλος, Εσύ κι ο αδελφός. Εσύ ο γονιός, Εσύ και ο Νυμφίος μου.
Άνευ μαρτυρίας
Σκουπίζω, λοιπόν, τα δάκρυα και σε ακολουθώ σε αυτό το αέναο κυνήγι του δικού σου κάλλους…
Κήρυξ δέδοται
Σε σκοτεινή ανατολή πετάει η ελπίδα και τα όνειρα δείχνουν να χάνονται στο άκαρπο πέταγμα του χρόνου.