Θεολογία

Ο σκοπός του γάμου

Ούτε τα παιδιά ούτε τίποτε άλλο δεν είναι τόσο σημαντικό για ένα ζευγάρι όσο η αγάπη μεταξύ των συζύγων.

Το σύμβολο της Πίστεως

Δεν πρόκειται για αποδοχή μιας ιδεολογίας, αλλά για ομολογία της απόλυτης εμπιστοσύνης στη μοναδική Αλήθεια, τον Ιησού Χριστό.

Η μετοχή στην Αλήθεια

Η κατανόηση του Ευαγγελίου δεν είναι μια διανοητική εργασία, αλλά αποτελεί καρπό της σχέσης μας με τον Θεό.

Ο άνθρωπος ως εικόνα του Θεού

Ο άνθρωπος ως εικόνα του Θεού φανερώνεται στο πρόσωπο του Κυρίου. Ο Χριστός είναι το αρχέτυπο του αληθούς ανθρώπου.

Η προσέγγιση του άκτιστου Θεού

Η αλήθεια έχει ενυπόστατο περιεχόμενο και αναφέρεται στο ίδιο το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Το Ευαγγέλιο του Χριστού

“Πού να πάμε Κύριε; Εσύ έχεις ρήματα ζωής αιωνίου”

Η Εκκλησία απέναντι στην αίρεση

Οι Πατέρες έκαναν σκανδαλώδη οικονομία απέναντι στους αιρετικούς, για να διατηρήσουν την Εκκλησία σε ενότητα.

«Πάντων υμών μνησθείη Κύριος ο Θεός»

“Να μας θυμηθεί όλους ο Θεός στη βασιλεία του και τώρα και στο μέλλον και στην αιωνιότητα”

Προβληματισμοί σχετικά με τις λειτουργικές μεταφράσεις

Ένας άνθρωπος, για να μετέχει στα μυστήρια πρέπει να κατανοεί τα τεκταινόμενα και αυτό μπορεί να γίνει μόνο στη μητρική του γλώσσα.

Η αυθεντική Αγάπη

Η αυθεντική αγάπη του Χριστού είναι μια αγάπη καθαρή από ανταποδοτικούς εγκλωβισμούς και συμφέροντα.

«Ως τον Βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι»

Ψάλλουμε τον ύμνο στην Αγία Τριάδα αφήνοντας στην άκρη κάθε βιοτική μέριμνα. Και αυτό γιατί θα υποδεχτούμε τον Βασιλέα των όλων.

Η Θεολογία του Σώματος

Η ενσάρκωση του Χριστού φανερώνει τη διδασκαλία της Εκκλησίας για το Σώμα. Το σώμα του ανθρώπου είναι ιερό.

Το Ευαγγέλιο ως πηγή αλήθειας

Τα Ευαγγέλια αποτελούν την πρώτη πηγή της αλήθειας που προέρχεται από αυτόπτες και αυτήκοες μάρτυρες.

«Σοφία ορθοί ακούσωμεν του Αγίου Ευαγγελίου»

Από τις περικοπές των επιστολών και του Ευαγγελίου μαθαίνουμε για την ενανθρώπηση του Θεού. Ακούμε τον Χριστό να μας προσκαλεί στη Βασιλεία Του.

Μεταβολή των τιμίων δώρων – Αντώνιος του Σουρόζ

Ολόκληρη η Δημιουργία καλείται να γίνει ο τόπος της Ενσάρκωσης που είναι ορατή, αντιληπτή και απόλυτα ολοκληρωμένη σε αυτό το Γεγονός.

Το μυστήριο της μετάνοιας

Ο άνθρωπος παλαιότερα ήξερε το θέλημα του Θεού, ήξερε σε τι είχε αμαρτήσει και γύρευε από τον Χριστό τη συγχώρηση.

Ο τρισάγιος ύμνος της Εκκλησίας

«Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς…». Αρχή του Τρισαγίου Ύμνου είναι το όραμα του Προφήτη Ησαΐα.

Ο διάλογος με τον Θεό

Ο άνθρωπος ξεκινάει τον διάλογο με τον Θεό όταν αρχίσει να “παλεύει” με το θέλημά Του στη δική του προσωπική ζωή.

Οι δοκιμασίες των γονέων

Στις δοκιμασίες που προκύπτουν, δοκιμάζεται η εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού.

Η έλευση του Χριστού

Αυτός που σε έφτιαξε χωρίς να σε ρωτήσει, δεν μπορεί να σε σώσει χωρίς να σε ρωτήσει.

«Η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί»

Όποιος βάλει τον Χριστό στην καρδιά του, ζει τη βασιλεία των Ουρανών.

Η θυσία του Χριστού – Επί ασπαλάθων

«Ενώ διάβαζα τα Πάθη, η κόρη μου κοιμήθηκε… κι εγώ ξύπνησα!» Έχει κάτι να μας πει η θυσία του Χριστού;

Η άρνηση του Πέτρου

Αν και αρνήθηκε τρεις φορές τον Χριστό η Εκκλησία μας τον χρησιμοποιεί ως παράδειγμα ανθρώπου που μετανόησε.

Το πρόσωπο του Ιούδα

Από την Κ.Δ. φαίνεται πως ο Ιούδας δεν είχε λόγους να προδώσει τον Χριστό. Το Ευαγγέλιο λέει: “εισήλθε στην καρδιά αυτού ο σατανάς”.

Η Μεγάλη Εβδομάδα – Οδός προς την Ανάσταση

Η ανάσταση του Χριστού είναι το τέλος των σκυθρωπών και η αρχή της χαράς.

Από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή στο Άγιο Πάσχα

Η νηστεία της Τεσσαρακοστής έχει χαρακτήρα παιδευτικό και μας προετοιμάζει με τη νηστεία για τη μεγάλη εορτή που θα ακολουθήσει.

Η ιερωσύνη ως διακόνημα

Η ιερωσύνη είναι η θυσία ενός ανθρώπου, ο οποίος αποφασίζει να θυσιαστεί για τον Χριστό.

Διάλογος της Ορθοδοξίας με τον δυτικό Χριστιανισμό

Έφυγαν από αυτήν την Εκκλησία, δυστυχώς όμως οδηγήκαν σε έναν κατακερματισμό ομολογιών.

«Ευλογημένη η είσοδος των Αγίων σου…»

Η μικρή Είσοδος φανερώνει την παρουσία του Υιού του Θεού και την είσοδό του στον κόσμο αυτόν.

Τα μυστήρια της Εκκλησίας

Τα μυστήρια είναι εκφράσεις της ζωής της Εκκλησίας. Είναι η προσπάθεια ενσωμάτωσης στην Εκκλησία της ανθρώπινης ύπαρξης.

«Ό,τι πρέπει σοι πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις…»

Η Αγία Τριάδα είναι ένας Θεός. Πιστεύουμε στην Αγία Τριάδα όπως μας την αποκάλυψε ο Χριστός.

«Κύριε ελέησον»

«Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό.»

Άγιος Πορφύριος – «Πραγματικά αγαπούσε τον κάθε άνθρωπο…»

Εκείνο που με κρατούσε κοντά του ήταν ότι πραγματικά αγαπούσε τον κάθε άνθρωπο…

«Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν…»

Χωρίς την ειρήνη της ψυχής δεν μπορούμε να μετέχουμε στη Θεία Λειτουργία.

Ερμηνεία του Ευαγγελίου

Η Γραφή δεν πρέπει να αποκόπτεται από την Εκκλησία. Το Ευαγγέλιο αποτελεί την έκφραση της ζωής της Εκκλησίας.

«Ευλογημένη η Βασιλεία…»

Ευλογούμε το όνομα της Αγίας Τριάδας, γιατί η Αγία Τριάδα είναι η Αλήθεια και η Ζωή.

Το φως της Εκκλησίας

«Ο κόσμος στον οποίο ζούμε περιέχει τη θεία παρουσία, παρόλο που και η θεία παρουσία περιέχει ολόκληρο τον κόσμο μέσα της.»

Μια άλλη προοπτική του πόνου – Σε καιρούς χαλεπούς

Σε όποιον αγαπάει τον Θεό, όλα συνεργούν στη σωτηρία του.

Η απόλυτη Δωρεά

Ο Χριστός ήρθε να σώσει τους αμαρτωλούς, γιατί αυτοί έχουν ανάγκη ιατρού. Μας καλεί ως αμαρτωλούς να έρθουμε, για να θεραπευτούμε.

«Χάριτι Θεού ειμί ο ειμί»

Η απόφαση του ανθρώπου να δοθεί στον εγωισμό ή να αντισταθεί σε αυτόν είναι η τελική και η δύσκολη απόφαση αν θα ζήσει μόνος ή όχι.

Ο τόπος και ο χρόνος της Θείας Λειτουργίας

“Να μπορείς να ζεις σε όλο τον βίο σου αυτήν τη γιορτή της Αναστάσεως, τη γιορτή του Πάσχα. Κάθε μέρα να είναι ένα Πάσχα για σένα.”

Το πρόσωπο του Ιωσήφ του Μνήστορος

Ο Ιωσήφ την ταραχή του την προσάγει όλη στον Θεό και προσπαθεί μέσα από την προσευχή και τη σιωπή να την προσφέρει σε Εκείνον.

Χριστούγεννα: Γνωριμία μαζί Του

Αντλεί την ανθρώπινη φύση απ’ τη Μητέρα Του και τη θεϊκή φύση απευθείας από τον Θεό.

Τα κάλαντα ως έκφραση θεολογίας

Τα κάλαντα ως έκφραση θεολογίας: τα παιδιά καλούνται να μεταφέρουν το μήνυμα της γεννήσεως του Χριστού.

Αναζητώντας τα Χριστούγεννα

Πρέπει να δει κανείς τον εαυτό του, την κατάστασή του, να ενωθεί με τον αδελφό του, για να μπορέσει να κοινωνήσει με τον Θεό Του.

Η οικογένεια καταργεί τη δικαιοσύνη

Η οικογενειακή ζωή μοιάζει με τη σχέση ανθρώπου και Θεού: ο καθένας δηλαδή αδειάζει τον εαυτό του και γεμίζει με τον άλλον.

Αναπάντεχη άνοιξη – Σε καιρούς χαλεπούς

Όλοι μέσα μας φιλοξενούμε μια “αναπάντεχη άνοιξη”, η οποία αν βγει προς τα έξω, η ζωή μας ολάκερη “θα γίνει έαρ, εαρινή”.

Ο θεολόγος επιστήμονας – Επί ασπαλάθων

Ποια είναι η διαφορά του επιστήμονα και του θεολόγου, ο οποίος προσπαθεί να εκφράσει το βίωμα της σχέσης με τον Θεό;

Η φανέρωση του Θεού στον άνθρωπο – Σε καιρούς χαλεπούς

Αν δεν αγαπά κανείς τον άνθρωπο που έχει μπροστά του, δεν μπορεί να αγαπήσει τον Θεό.

Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος στη Θεία Λειτουργία

Μόνο η παρουσία του Αγίου Πνεύματος δίνει ελευθερία και κοινωνία και μπορεί να μας ενώσει με τον Χριστό τη στιγμή της Θείας Κοινωνίας.

Έτοιμοι για τον παράδεισο…

Οι άνθρωποι που έχουν ξεμπερδέψει με τον εγωισμό τους και την εικόνα τους, είναι έτοιμοι για τον παράδεισο.

Η ταπείνωση και η απόφαση του ανθρώπου

Είναι ανάγκη ο άνθρωπος να καταλάβει, να παραδεχθεί ότι για την κακή του κατάσταση φταίει μόνο ο ίδιος

Οι αισθήσεις στην ορθόδοξη παράδοση

Οι αισθήσεις στην ορθόδοξη παράδοση μετέχουν πλήρως. Θέλουμε το πρόσφορο να είναι το πιο νόστιμο ψωμί και το κρασί από τα πιο γευστικά.

Ατομικότητα: ο σταυρός του ανθρώπου

Σ’ αυτήν την κτιστή ανθρώπινη φύση ο Θεός εμφυσά πνοή ζωής, ωστόσο η φύση αυτή εξακολουθεί να εμπεριέχει την ατομικότητα.

Η ωφέλεια της ταπείνωσης – Σε καιρούς χαλεπούς

Η ωφέλεια της ταπείνωσης για τον άνθρωπο είναι μεγάλη. Ο ταπεινός δεν πέφτει, γιατί είναι κάτω από όλους και γι’ αυτό σώζει όλους και όλα.

Η ακρότητα της αληθινής ζωής

Ο Χριστός είναι μία ακρότητα: η διδασκαλία του επαναστατική, το ίδιο τα θαύματα, η σταύρωση, η ανάσταση· όλα είναι ακρότητες.

Η ποιότητα της αγάπης

Υπάρχει και άλλο είδος αγάπης, στο οποίο ο ένας αγαπά τον άλλον με μια αγάπη, η οποία δεν είναι επιθυμία κατοχής, αλλά ειλικρίνεια, προσφορά του εαυτού.

Πορεία προς τη Θεία Κοινωνία

Ο Χριστός μας καλεί να μετέχουμε στη Θεία Κοινωνία: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ».

“Δεν με κάλεσες” – Σε καιρούς χαλεπούς

Ο Χριστός συναναστρέφεται τους αμαρτωλούς, τους τελώνες κι αυτοί τον πλησιάζουν, για να χαρούν την αγάπη και το πρόσωπό Του.

Η εμπειρία των Πατέρων της Εκκλησίας

Οι Πατέρες της Εκκλησίας όσες φορές χρειάζεται να μιλήσουν στους ανθρώπους για τον Θεό, καταγράφουν τη δική τους εμπειρία σχέσης.

Η κοινωνία των πρωτοπλάστων

Αρχικά ο άνθρωπος είναι δημιουργημένος ως εικόνα του Θεού: ο Θεός ένας στην Τριάδα, ο άνθρωπος ένας στη δυαδικότητα.

Η Θεία Ευχαριστία

Η Θεία Ευχαριστία είναι η πρόσληψη της κτιστότητας όλης της Δημιουργίας και η αναγωγή της προς τον ουράνιο Πατέρα.

Το άδικο κι ο πόνος – Σε καιρούς χαλεπούς

«Μετά την άδικη σταύρωση του Χριστού και τον μεγάλο του πόνο, αγίασε και το άδικο και ο πόνος».

Τα βιβλικά κείμενα ως γεγονός εμπειρίας

Τα βιβλικά κείμενα είναι στην ουσία η καταγραφή της εμπειρίας ανθρώπων και κοινοτήτων που πίστευαν και είχαν κοινωνία με τον αληθινό Θεό.

Η σάρκωση του Θεού Λόγου – Επί ασπαλάθων

Ο Λόγος είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος λαμβάνει σάρκα γενόμενος άνθρωπος, για να μπορέσουν οι άνθρωποι μέσω Αυτού να σωθούν.

Η παρουσία του Χριστού – Σε καιρούς χαλεπούς

Δεν υπάρχει καλύτερη συντροφιά από το να νιώθει κανείς την παρουσία του Χριστού οποιαδήποτε στιγμή, υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις.

Γιατί μετέχουμε στη Θεία Λειτουργία;

Στη Θεία Λειτουργία, αναγάγουμε τη Δημιουργία στον τόπο της θεότητας και μας επιστρέφεται ως Βασιλεία του Θεού.

Η γνώση μέσω της σχέσης

Η γνώση σε αυτήν την περίπτωση έπεται της σχέσης και γίνεται μέσω αυτής. Είναι μια γνώση όχι διανοητική, αλλά βιωματική.

Το ζήτημα της θεοπνευστίας των κειμένων της Εκκλησίας – Επί ασπαλάθων

Είναι αδόκιμο να λέμε ότι πρέπει να εφαρμόσουμε το Ευαγγέλιο, γιατί πρόκειται για εμπειρία, την οποία βιώνει κανείς· δεν την εφαρμόζει.

Πώς βλέπω τον Θεό; – Επί ασπαλάθων

Ανάλογα με την πνευματική μας ωριμότητα και κατάσταση, αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά το πρόσωπο του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων.

Το μυστήριο του θανάτου – Επί ασπαλάθων

Αναπόσπαστο μέρος του κτιστού κόσμου είναι η φθορά. Ο άνθρωπος, κτιστός ων, δεν μπορεί να αποφύγει αυτήν τη διαδικασία.

Πνευματική ωρίμανση

Ο άνθρωπος δεν καταφέρνει ποτέ να γνωρίσει τον Θεό στην πληρότητά του· αυτό δεν σημαίνει ότι η σχέση του με τον Θεό δεν είναι πλήρης.

Φθορά και αθανασία – Επί ασπαλάθων

Ο Χριστός έπλασε τον άνθρωπο κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν δίνοντάς του τη δυνατότητα να γίνει άφθαρτος μέσα από την κοινωνία με Εκείνον.

Η σημασία της φιλανθρωπίας στην Εκκλησία – Επί ασπαλάθων

Η ελεημοσύνη που γίνεται μέσα στην Εκκλησία είναι μέρος μιας γενικής προσπάθειας του Χριστιανού να απεγκλωβιστεί από τον εγωισμό του.

“Έλα και βρες το μόνος σου” – Επί ασπαλάθων

Eνώ αρχικά δεν πίστευε στον Θεό, βίωσε αισθητά την παρουσία Του μέσα στην Εκκλησία και την κοινωνία που έχει με τους ανθρώπους.

Η εμπειρία της μυστηριακής ζωής – Επί ασπαλάθων

«Το αποκορύφωμα της μυστηριακής ζωής είναι η Θεία Ευχαριστία…»

Το βιβλίο της Γένεσης και η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης

Η κοσμολογία είναι μία επιστήμη όπως οι άλλες και συνεπώς δεν είναι σωστό να μεταβάλλεται σε φιλοσοφικό ή θεολογικό στοχασμό.

Ο άνθρωπος και το περιβάλλον – Επί ασπαλάθων

Ένας άνθρωπος οφείλει να φυλάσσει το περιβάλλον επειδή είναι ένα δώρο του Θεού που επιδρά στην ψυχή και το σώμα του ανθρώπου.

Κοινωνία με το Φως – Επί ασπαλάθων

Αν κοιτάξει κανείς τον εαυτό του με ειλικρίνεια θα συνειδητοποιήσει ότι το φως και το σκοτάδι ενυπάρχουν μέσα του.

Το μυστήριο της φιλανθρωπίας του Χριστού – Επί ασπαλάθων

Όλο το μυστήριο της σωτηρίας μας στηρίζεται ακριβώς στο μυστήριο της φιλανθρωπίας του Χριστού.

Το αδιέξοδο του υλισμού – Επί ασπαλάθων

«Όμως αυτό το κυνήγι του πλούτου, αυτή η προσκόλληση στην ύλη έχει αποδειχθεί πλέον ότι οδηγεί σε αδιέξοδο.»

Η Δημιουργία ως κίνηση αγάπης – Επί ασπαλάθων

Ο Χριστός πλάθει τον άνθρωπο, για να έρθει σε κοινωνία μαζί του, για να βιώσει τη χαρά και το Φως του Χριστού.

Η ψηλάφιση του κτιστού κόσμου – Επί ασπαλάθων

«Μπορείτε ελεύθερα να κάνετε τον σταυρό σας, είναι σαν να είδαμε το πρόσωπο του Θεού»

Άνθρωπος: το νόημα της δημιουργίας

«Ο άνθρωπος πληρώνει (γεμίζει) τη Δημιουργία»: Ο κόσμος δημιουργείται, για να μπορέσει να υπάρξει ο άνθρωπος σε σχέση με τον Δημιουργό.

Η ορθόδοξη Θεολογία απέναντι στον δυτικό κόσμο – Μέρος 3ο

«Η Δύση τον σκότωσε αυτόν τον θεό και ευτυχώς που τον σκότωσε. Δυστυχώς όμως δεν κατάφεραν να κάνουν ένα άνοιγμα στον αληθινό Θεό.»

Η ορθόδοξη θεολογία απέναντι στον δυτικό κόσμο – Μέρος 2ο

Για την ορθόδοξη θεολογία, ο κατ’ εξοχήν πνευματικός είναι αυτός που διαλέγεται με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος.

Άγιος Σιλουανός o Αθωνίτης – Επί ασπαλάθων

Ο Θεός μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να παραχωρήσει σε κάποιον τη Θεία Χάρη Του εκτάκτως και όχι σύμφωνα με τον αγώνα του.

Η εμπειρία του Θεού – Αντώνιος του Σουρόζ

Η εμπειρία του Θεού μπορεί σταδιακά να ξεθωριάζει στη μνήμη, αλλά εξακολουθεί να ζει μέσα μας, ως ένα σίγουρο βίωμα.

Η ορθόδοξη Θεολογία απέναντι στον δυτικό κόσμο – Μέρος 1ο

Από τον 9ο αιώνα η δυτική θεολογία είχε την απαίτηση τα πάντα να διατυπώνονται και να μην ξεφεύγει ποτέ η αλήθεια από τη διατύπωσή της.

Ο Άγιος Βενιαμίν – Επί ασπαλάθων

Ο Άγιος Βενιαμίν θεράπευε με την προσευχή του τους αρρώστους, αλλά όταν αρρώστησε ο ίδιος, δεν προσευχήθηκε για τον ίδιο.

Η έννοια της αγάπης – Επί ασπαλάθων

Ο Μητροπολίτης του Σουρόζ, Αντώνιος, μιλά για τη νόθευση που μπορούν να υποστούν κάποιες έννοιες, όπως αυτή της αγάπης.

Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο: ο Άγιος Αντώνιος

“Ο Χριστός φωνάζει με τρόπο εκκωφαντικό”

Επιστήμη και Θεολογία – Επί ασπαλάθων

Η ορθόδοξη Θεολογία είχε εξ αρχής ξεκαθαρίσει τη διάκριση ανάμεσα στο κτιστό (τη δημιουργία) και το άκτιστο (την ουσία του Θεού).

Η δοκιμασία της συκοφαντίας – Επί ασπαλάθων

Η συκοφαντία είναι ένας πειρασμός που ταλαιπωρεί τον κάθε άνθρωπο που την υφίσταται…

Ο κίνδυνος της αυτονόμησης – Επί ασπαλάθων

Ο άνθρωπος έχει την τάση να αυτονομείται. Με αυτόν τον τρόπο απομονώνεται· μένει μακριά από τον Θεό.

Το Μυστήριο του ανθρώπινου προσώπου – Επί ασπαλάθων

Ο άνθρωπος είναι ένα πραγματικό μυστήριο. … Η προσωπικότητά μας είναι μια κτιστή εικόνα του άκτιστου Θεού.

Η χαρά μέσα στις θλίψεις – Επί ασπαλάθων

«Πολύ συχνά οι θλίψεις μας ταλαιπωρούν. Όμως όποιος πιστεύει και ελπίζει στον Χριστό μπορεί να ζήσει τη χαρά σε κάθε περίσταση.»

Εκκλησία και ομοφυλοφιλία – Επί ασπαλάθων

“Στην Εκκλησία δεν έχει καμία θέση η ομοφοβία. Να φοβηθούμε τι; Το μόνο που φοβόμαστε είναι να μην χάσουμε το άνοιγμα της αγκαλιάς μας”

Ο άνθρωπος ως σύνδεσμος ενότητας – Επί Ασπαλάθων

Το καθήκον μας ως άνθρωποι είναι να ενοποιήσουμε την δημιουργία, γεγονός το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα απο την αγάπη.

Η εποχή μας απέναντι στον γάμο – Επί ασπαλάθων

«Στην εποχή μας, δυστυχώς ο γάμος τείνει να θεωρηθεί ως μία τυπική κοινωνική τελετή, χωρίς κανένα παραπάνω περιεχόμενο.»

Η ζωή της ενορίας – Επί ασπαλάθων

Η Εκκλησία δεν είναι ένα κοινωνικό ίδρυμα, ούτε είναι μόνο η κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. Σκοπός της είναι ο όλος άνθρωπος.

Τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο – Επί Ασπαλάθων

«Τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο…»

Ο σταυρός ως πρόταση – Επί ασπαλάθων

«..Είναι θεραπεία απέναντι στον εγωκεντρισμό και στην φιλαυτία μας, προκειμένου να απεγκλωβιστούμε απο τις αδυναμίες και τα πάθη μας..»

Οι προσωπικότητες των Lewis και Collins – Επί ασπαλάθων

Ο Χριστιανισμός στη Δύση, μέσα από τα μάτια του C. S. Lewis και του Francis Collins.

Ο ιερέας στο γεγονός της Θείας Ευχαριστίας

«…η δύναμη της μεταβολής δεν έγκειται στην προσωπική ισχύ του ιερέα, αλλά αποκλειστικά στον Χριστό.»

Η αλήθεια στη ζωή μας – Επί Ασπαλάθων

«Η Εκκλησία είναι ένας χώρος όχι καθώς πρέπει κυρίων, αλλά ένας χώρος θεραπείας.»

Ηθικισμός – Επί ασπαλάθων

Ο σκοπός της ζωής του Χριστιανού δεν είναι να γίνει ένας καλός,ηθικός άνθρωπος.Αυτό δεν είναι μετοχή στην «όντως ζωή», είναι κάτι πολύ χαμηλό.

Ο μόνος Λειτουργός – Επί Ασπαλάθων

Ποιος θα τολμούσε να προσεγγίσει την ιεροσύνη με κίνητρο την εξουσία; Ο μόνος Ιερέας, o μόνος όντως Λειτουργός είναι ο Ιησούς Χριστός.

Η τυραννία του ψέματος – Επί Ασπαλάθων

Μέχρι ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει αυτό το υπαρξιακό ψέμα και να απεμπλακεί από αυτό, θα περάσει μία μακριά διαδρομή επαναλήψεων

Πέρα από τη χώρα της λύπης – Επί Ασπαλάθων

Αποφασίζω να ζήσω τη χαρά και την ευχαριστία που ο Θεός μου ζήτησε να έχω στη ζωή μου.

Η σωτηρία δεν είναι ατομική – Επί Ασπαλάθων

Η σωτηρία δεν αποτελεί κατόρθωμα που αποκτάται στη λογική αρετών, όπως οι στωικοί που ήταν ενάρετοι άνθρωποι…

Έρχου και ίδε – Επί Ασπαλάθων

Οι απαντήσεις σε καίρια θέματα είναι υπαρξιακές, όχι διανοητικές. Είναι προσανατολισμός της ζωής στο φως.

Ανάσταση και Ζωή – Επί Ασπαλάθων

Ο Χριστός μας λέει: «έλα και θα έχεις μονάχα εμένα». Αν έχουμε όμως μονάχα Αυτόν, δεν υπάρχει «μονάχα»…

Χριστός Ανέστη – Επί ασπαλάθων

Υπάρχει μια παρεξήγηση ως προς την Ανάσταση του Χριστού. Ο Χριστός δεν μπήκε στο «σκοτεινό δωμάτιο» και απλώς «γλίτωσε».

Τα πάθη του Κυρίου – Επί ασπαλάθων

Τι είναι για εμάς η Μεγάλη Παρασκευή; Ένα θρησκευτικό δράμα; Γιατί τη Μεγάλη Παρασκευή πηγαίνουμε στην Εκκλησία;

Μεγάλη Πέμπτη – Επί ασπαλάθων

Ιερός Νιπτήρας, Μυστικός Δείπνος, Υπερφυής Προσευχή & προδοσία του Ιούδα: Τι προβάλλεται από την Εκκλησία μας τη Μ. Πέμπτη.

Μεγάλη Τετάρτη – Επί Ασπαλάθων

Η αμαρτωλή γυναίκα που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο, συγχωρέθηκε για τα αμαρτήματά της και μνημονεύεται μέχρι και σήμερα.

Μεγάλη Τρίτη – Επί Ασπαλάθων

Την Μεγάλη Τρίτη η Εκκλησία μας προβάλλει την παραβολή των δέκα παρθένων και μας καλεί να είμαστε σε εγρήγορση αναζητώντας τον Κύριο.

Μεγάλη Δευτέρα – Επί ασπαλάθων

Τα δύο γεγονότα που προβάλλονται τη Μεγάλη Δευτέρα είναι το παράδειγμα του Ιωσήφ του Παγκάλου αλλά και της ξηρανθείσης συκής.

Κυριακή των Βαΐων – Επί Ασπαλάθων

«Ωσαννά εν τοις υψίστοις ευλογημένος ο ερχόμενος». Ο Χριστός μας άκουγε τις κραυγές του πλήθους, αλλά ήξερε τι υπήρχε μέσα τους.

Σάββατο του Λαζάρου – Επί ασπαλάθων

«Εγώ ειμί η Ανάστασις και η ζωή». Όποιος συναντάται με τον Χριστό ανασταίνεται τόσο πνευματικά, όσο και σωματικά.

Το νόημα της άσκησης – Επί ασπαλάθων

«Τι να κάνω σήμερα ούτως ώστε να φροντίσω σήμερα, οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι να νιώσουν κοντά μου ευχάριστα, άνετα, χαρούμενα;»

Εικόνα σωτηρίας – Επί ασπαλάθων

«Ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός». Ο διάβολος παρασέρνει τον άνθρωπο να αρνηθεί ο ίδιος το γεγονός της σωτηρίας του.

Ιεραποστολή στην αφρικανική γη – Επί ασπαλάθων

Ο Κύριος μας καλεί λέγοντας: «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο! Και εκεί, ό,τι κι αν κάνετε, κατήχηση, βάπτιση, φιλανθρωπία, Εγώ θα είμαι μαζί σας»

Η δυναμική της ενορίας – Επί ασπαλάθων

Η ενορία είναι κύτταρο. Τον 21ο αιώνα η ενορία πρέπει να αποκτήσει τη δυναμική των μελών που με κέντρο τον Χριστό προτάσσουν μια άλλη οπτική.

«Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο» – Επί ασπαλάθων

Όταν στρέφεσαι στον εαυτό σου και σταματάς να κοιτάς τα αρνητικά των άλλων αρχίζεις και καταλαβαίνεις πως δεν είναι ο κόσμος μαύρος…

Η αλλαγή «της συνειδήσεως»: Το μεγαλύτερο θαύμα

«Ίσως δεν έχουμε συνειδητοποίηση της πίστης μας. Τι είναι ο Χριστός; Πώς δρα και πως προσφέρει;»

Προσευχή: Μία συνάντηση με τον Χριστό

H προσευχή δεν είναι τρόπος αυτοσυγκέντρωσης όπως γίνεται στα ανατολικά θρησκεύματα. Προσευχή σημαίνει διάλογος.

Παράδεισος ή Κόλαση – Επί ασπαλάθων

Ο παράδεισος και η κόλαση δεν είναι χώροι, δεν είναι τοπικοί προσδιορισμοί, αλλά μία κατάσταση κοινωνίας με το πρόσωπο του Χριστού.

Θεία Ευχαριστία: Το γεγονός της εκκλησίας – Επί ασπαλάθων

Γιατί ήρθε ο Χριστός πάνω στη γη; Γιατί ενανθρώπισε; Γιατί σταυρώθηκε, αναστήθηκε και ανελήφθη; Γιατί υπήρξε Πεντηκοστή;