Προσδοκώ Μνήμη… Μια παραλία έρημη· άλλοτε ειδύλλιο ευλαβών ερωτευμένων τώρα στέκει βιασμένη από τουρίστες αλαζονικούς. 31 Μαΐου 2018
Ω της Αγάπης έκσταση Σε ακούω να μου ψυθιρίζεις θυμίζοντάς μου πως Εσύ ο φίλος, Εσύ κι ο αδελφός. Εσύ ο γονιός, Εσύ και ο Νυμφίος μου. 16 Απριλίου 2018
Κοιτάζω κάτι στιγμές Θα επιμείνω όμως, άκου την πνοή, αν είναι ειρωνεία, τί αλήθεια! και αν είναι ειρωνεία, τί η αλήθεια; 13 Μαρτίου 2018
Γερασμένες καρδιές Και εσύ και εγώ ζητιανεύουμε λίγη αλήθεια σε αυτά τα λερωμένα σκαλοπάτια τα πλασμένα με αγέλαστη μνήμη. 7 Μαρτίου 2018
Άνευ μαρτυρίας Σκουπίζω, λοιπόν, τα δάκρυα και σε ακολουθώ σε αυτό το αέναο κυνήγι του δικού σου κάλλους… 27 Φεβρουαρίου 2018
Η Ωδή των Εσχάτων Ἀναγνώρισα τόν πανάρχαιο χρησμό στό θρόϊσμα τοῦ ἱεροῦ δένδρου καί πορεύθηκα μέ τόλμη στόν τάφο. 20 Φεβρουαρίου 2018
Παραθύρι μακρόστενο Ήλιος, γη. Κουβέντες απλές, λογικές Πάντα κάτω από το κέλυφος μιας γυμνωμένης χώρας. 12 Φεβρουαρίου 2018
Κήρυξ δέδοται Σε σκοτεινή ανατολή πετάει η ελπίδα και τα όνειρα δείχνουν να χάνονται στο άκαρπο πέταγμα του χρόνου. 6 Φεβρουαρίου 2018
Περάσματα Γνώρισες τόσα περάσματα: τοπία, μέρη απίστευτα ομορφιάς μαγευτικής, φρίκης απερίγραπτης. 29 Ιανουαρίου 2018
Ἡ συμπαντική σύνθεση Αὐτός ὁ κόσμος, κόκκινος στήν ἐκβολή τοῦ ποταμοῦ τοῦ φλέγοντος ἡλίου… 23 Ιανουαρίου 2018
Η ωδή του πικρού ύδατος Πικρό νερό, κάποιες φορές, νομίζω, πώς κυκλοφορεῖς στίς φλέβες τῶν ἀνθρώπων μαζί μέ μαῦρο, κατάμαυρο αἷμα! 9 Ιανουαρίου 2018
Ξεχασμένα φεγγάρια Ήλιος, σημαίες, φεγγάρια, αυγές, ξεχασμένα παιδιά, είδος ή μύθος; Ο τρόπος του γαλάζιου. Ο τρόπος του ουρανού. 3 Ιανουαρίου 2018