Χάθηκες μέσα στήν ἀτμίδα...
«…προσπαθώντας νά ἐξηγήσεις τόν καπνό πού ἀνέβαινε ἀπ’ τό θυσιαστήριο σχηματίζοντας στόν οὐρανό ἄλυτα αἰνίγματα»
Χάθηκες μέσα στήν ἀτμίδα
σά μυθικό πουλί
μέσα στήν ἀραιή συμπαντική νέφωση,
ἔψαλες δισταχτικά τόν πρῶτο οἶκο
ἀπό ἕναν ὕμνο πού θ’ ἄκουσες – στά ἔσχατα
ἀπό τά χείλη τῶν ἀγγέλων,
γονάτισες εὐλαβικά
πάνω στίς πλάκες τοῦ ἀρχαίου ναοῦ
προσπαθώντας νά ἐξηγήσεις τόν καπνό
πού ἀνέβαινε ἀπ’ τό θυσιαστήριο
σχηματίζοντας στόν οὐρανό ἄλυτα αἰνίγματα,
ἅπλωσες τά χέρια
κι ἔπεσες στό κενό
πού τό βλέμμα μου
σοῦ ἔστησε παγίδα.
Τώρα χορεύεις ἀσταμάτητα
συντροφιά μέ ἀλλόκοτα ὄντα
στή μεγάλη πλατεία
κάτω ἀπ’ τή φοβερή χοάνη
στή σκιά τοῦ ἀνεξήγητου.
π. Δοσίθεος Καστόρης
(Visited 197 times, 1 visits today)
