Πάσχα και πασχάλιος αμνός

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αναγγέλλει τον Ιησού ως τον «αμνόν του Θεού τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου».

Το ιουδαϊκό Πάσχα ήταν κατ’ εξοχήν η γιορτή της ελευθερίας που ο Θεός χάρισε στον περιούσιο λαό Του. Ήταν η ανάμνηση της θαυμαστής επέμβασης του Θεού στην ιστορία για χάρη των σκλαβωμένων Ισραηλιτών. Η λέξη Πάσχα, που σύμφωνα με μια ετυμολογία σημαίνει διάβαση, ερμηνεύεται σαν το πέρασμα του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, αλλά και σαν το πέρασμα του λαού από τον αιγυπτιακό ζυγό προς την ελευθερία. Ο λαός Ισραήλ που σώθηκε από τη δουλεία θύμιζε τον κόσμο που αποσύρθηκε από το αρχέγονο χάος, τον Ισαάκ που γλύτωσε από τη σφαγή, την ανθρωπότητα που σώθηκε χάρη στον αναμενόμενο Μεσσία. Ο Θεός, που έσχισε την Ερυθρά στα δύο, είναι ο ίδιος ο Δημιουργός που έβαλε σε τάξη το κοσμικό χάος χωρίζοντας τα ύδατα από την ξηρά. Ο Ισαάκ που ήταν έτοιμος να θυσιαστεί από το χέρι του ίδιου του πατέρα του πάνω στη Σιών, όπως αργότερα ο πασχάλιος αμνός, ήταν μια άριστη προεικόνιση και προτύπωση του κατ’ εξοχήν πασχαλίου Αμνού. Ακόμη, κάθε πασχαλινή νύχτα ο λαός συγκέντρωνε την σκέψη του σ’ εκείνον τον αναμενόμενο Μεσσία, που ως απεσταλμένος του Θεού θα έφερνε οριστικά το δώρο της ελευθερίας και της πληρότητας στον Ισραήλ και την ανθρωπότητα.
Ο εορτασμός, λοιπόν, του Πάσχα ήταν πολυσήμαντος και επισφράγιζε με το βαθύ νόημά του το ιουδαϊκό λειτουργικό έτος. Βασικό τελετουργικό στοιχείο αυτού του εορτασμού ήταν η θυσία και βρώση του πασχαλίου αμνού. Όταν ο Θεός αποφάσισε να ελευθερώσει τον υπόδουλο λαό, πρόσταξε να σφάξει κάθε εβραϊκή οικογένεια από ένα αρνί «τέλειον, άρσεν, ενιαύσιον», να το φάνε το βράδυ και να χρησιμοποιήσουν το αίμα του για να βάψουν με αυτό τους παραστάτες της θύρας τους. Από αυτό το σημείο ο άγγελος του θανάτου, που θα εξολόθρευε τα πρωτότοκα των Αιγυπτίων, θα αναγνώριζε τα ιουδαϊκά σπίτια, για να μην τα πλήξει με την ίδια συμφορά. Έτσι, το αίμα του πασχαλινού αμνού προσέλαβε στην ιουδαϊκή θρησκευτική παράδοση απολυτρωτικές διαστάσεις. Χάρη στο αίμα, χάρη στην θυσία του αμνού, ο λαός Ισραήλ εξαγοράσθηκε από την δουλεία. Η Εκκλησία αναγνώρισε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού τον αληθινό πασχάλιο αμνό.
Πράγματι, ο Ησαΐας προείδε τον Μεσσίαν «ως πρόβατον επί σφαγήν» και η αποκορύφωση του παλαιοδιαθηκικού προφητικού λόγου, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, αναγγέλλει τον Ιησού ως τον «αμνόν του Θεού τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου». Μπροστά στο συνέδριο των Ιουδαίων και τον Πόντιο Πιλάτο ο Ιησούς παρέμεινε σιωπηλός και δεν έδινε απόκριση «ως αμνός εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος», επαληθεύοντας τις προφητείες για τον δούλο του Γιαχβέ. Κατά μία θαυμαστή σύμπτωση, ο σταυρικός θάνατος του Ιησού στις 14 του ιουδαϊκού μήνα Νισάν συνέπεσε με την ώρα που ιερείς και λευΐτες θυσίαζαν στον Ναό τους πασχαλινούς αμνούς. «Το Πάσχα υπερ ημών ετύθη Χριστός» κατά την προσφυέστατη διατύπωση του απ. Παύλου. Τώρα πια στην νέα οικονομία δεν εξαγοράζει τον λαό το αίμα των θυσιαζόμενων ζώων, αλλά το αίμα το Αμνού-Ιησού. Αυτό το αίμα ελευθερώνει τον λαό του Θεού από τον κόσμο της φθοράς και του θανάτου. Χάρη στο αίμα του Αμνού οι Χριστιανοί αναδεικνύονται νικητές στον αόρατο πόλεμο εναντίον του νοητού Φαραώ και της νοητής Αιγύπτου, που είναι ο διάβολος και ο κόσμος της αμαρτίας.
Στο πασχάλιο ευχαριστιακό δείπνο ο Κύριος γίνεται ο Αμνός της θυσίας που προσφέρει το Σώμα και το Αίμα του ως βρώση και πόση για τη ζωή και σωτηρία των ανθρώπων. Στην Αποκάλυψη ο ευαγγελιστής και προφήτης Ιωάννης προέβλεψε τον οριστικό θρίαμβο του Αρνίου, που σαν πασχάλιος Αμνός περιβεβλημένος με θεϊκή δόξα θα είναι στον αιώνα ο μεγάλος ποιμένας που καθοδηγεί τον λαό στην ουράνια βασιλεία Του.

Πάσχα και πασχάλιος αμνός – π. Δοσίθεος Καστόρης

(Visited 500 times, 1 visits today)

Σχετικές δημοσιεύσεις