Απόστολος Κυριακής 1.7.2018

Απόστολος Κυριακής Ε’ Ματθαίου (Α’ Κορ. 12.27 – 13.8)

Ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. Μὴ πάντες ἀπόστολοι; Μὴ πάντες προφῆται; Μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; Μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; Μὴ πάντες διερμηνεύουσι; Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. Καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι. Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Εσείς είστε το σώμα του Χριστού και ο καθένας είναι μέλος του Σώματός του. Και ο Θεός τοποθέτησε στην Εκκλησία αρχικά τους αποστόλους, δεύτερον τους προφήτες, τρίτον τους διδασκάλους, έπειτα έρχονται οι θαυματουργικές δυνάμεις, τα θεραπευτικά χαρίσματα, οι παροχές της βοήθειας, οι διοικητικές ικανότητες και τα διάφορα είδη γλωσσών.  Μήπως είναι όλοι απόστολοι; Μήπως είναι όλοι προφήτες; Μήπως είναι όλοι διδάσκαλοι; Μήπως όλοι έχουν θαυματουργικές δυνάμεις; Μήπως όλοι έχουν θεραπευτικά χαρίσματα; Μήπως όλοι μπορούν να λαλήσουν πολλές γλώσσες; Μήπως όλοι διερμηνεύουν; Να ποθείτε τα ανώτερα χαρίσματα (τα πιο ουσιώδη). Και σας δείχνω έναν ανώτερο δρόμο. Εάν μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έγινα χαλκός που δίνει ήχους ή κύμβαλο που βγάζει κρότους. Και εάν έχω το χάρισμα προφητείας και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση ή ακόμα όλη την πίστη, ώστε να μεταθέτω βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε είμαι ένα τίποτα. Ακόμα, εάν μοιράσω σε ελεημοσύνες όλη την περιουσία μου και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, καμία ωφέλεια δεν έχω. Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι γεμάτη από ευμένεια, η αγάπη δεν είναι ζηλότυπη, η αγάπη δεν καυχάται, δεν είναι υπερήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δεν ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δεν λογαριάζει το κακό, δεν χαίρεται στην αδικία, αλλά συγχαίρει την αλήθεια· όλα τα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, υπομένει το κάθε τι. Η αγάπη ποτέ δε θα πάψει να υπάρχει.

© Απόδοση στη Νεοελληνική: www.epiaspalathon.gr (2018)