Επί ασπαλάθων

Χάθηκες μέσα στήν ἀτμίδα…

«…προσπαθώντας νά ἐξηγήσεις τόν καπνό πού ἀνέβαινε ἀπ’ τό θυσιαστήριο σχηματίζοντας στόν οὐρανό ἄλυτα αἰνίγματα»

Ο κίνδυνος της αυτονόμησης – Επί ασπαλάθων

Ο άνθρωπος έχει την τάση να αυτονομείται. Με αυτόν τον τρόπο απομονώνεται· μένει μακριά από τον Θεό.

Απόστολος Κυριακής 25 Ιουνίου 2017

(Ρωμ. 5.1-10). «Όμως ο Θεός έδειξε την αγάπη που έχει για εμάς, καθώς, ενώ εμείς ήμαστε ακόμη τότε αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας.»

Ευαγγέλιο Κυριακής 25 Ιουνίου 2017

(Μτ. 6.22-33). «Ζητείτε όμως [εσείς] πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη αυτού και όλα αυτά [τα επίγεια] θα σας δοθούν μαζί…»

Το Μυστήριο του ανθρώπινου προσώπου – Επί ασπαλάθων

Ο άνθρωπος είναι ένα πραγματικό μυστήριο. … Η προσωπικότητά μας είναι μια κτιστή εικόνα του άκτιστου Θεού.

Η χαρά μέσα στις θλίψεις – Επί ασπαλάθων

«Πολύ συχνά οι θλίψεις μας ταλαιπωρούν. Όμως όποιος πιστεύει και ελπίζει στον Χριστό μπορεί να ζήσει τη χαρά σε κάθε περίσταση.»

Απόστολος Κυριακής 18 Ιουνίου 2017

Β΄ εβδομάδος επιστολών (Ρωμ. 2.10-16). «Αυτοί αποδεικνύουν ότι ο νόμος [του Θεού] βρίσκεται «εγγεγραμμένος» στις καρδιές τους…»